caligo

An Elementary Latin Dictionary

cālīgō (1) inis, f

2 CAL-, a thick air, mist, vapor, fog : picea, V.: atra, V.: noctem eadem caligo obtinuit (i. e. nebula), L.: Boreas caligine tectus, i. e. dust and clouds , O.—Meton., darkness. obscurity, gloom : cum altitudo caliginem oculis obfudisset, i. e. had caused dizziness , L.: in tantā caligine, L.: obscura: caeca, V.: inter caliginis umbras, O.: caligo ac tenebrae, Cu.: quod videbam ... quasi per caliginem.— Mental darkness, confusion, ignorance : illa, quam dixi: caecā mentem caligine consitus, Ct. — Calamity, affliction, gloom : caligo bonorum, tenebrae rei p.