Lacaena

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

Lăcaena, ae, f., = Λάκαινα, Spartan, Lacedaemonian; and subst., a Lacedaemonian or Spartan woman.

I Adj. (poet.): apud Lacaenas virgines, quibus magis palaestra studio est, etc., Poet. ap. Cic. Tusc. 2, 15, 36: virginibus bacchata Lacaenis Taygeta, Verg. G. 2, 487: Tyndaris, id. A. 2, 601: canes, Claud. Laud. Stil. 3, 300.—

II Subst., a Spartan woman : qualis tandem Lacaena, quae, etc., Cic. Tusc. 1, 42, 102; so of Helen , Verg. A. 2, 601; 6, 511; of Clytemnestra , Val. Fl. 7, 150; of Leda , Mart. 9, 103, 2.