Taenarus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

Taenărus (-os), i, comm., and Taenărum (-on), i, n., = Ταίναρος and Ταίναρον,

I a promontory and town in Laconia; on the promontory (now Cape Matapan ) was a temple of Neptune , and near it a cavern , the fabled entrance to the infernal regions; it was also famous for its black marble , Mel. 2, 3, 8; Plin. 4, 5, 8, § 16; Liv. Andron. ap. Fest. p. 181 Müll. (Trag. Rel. p. 4 Rib.); Sen. Herc. Fur. 662; Luc. 9, 36; Stat. Th. 2, 32 sq.; Tib. 3, 3, 14; Serv. Verg. G. 4, 467.— Poet., for the infernal regions : invisi horrida Taenari Sedes, Hor. C. 1, 34, 10; Sen. Troad. 402.—Hence,

A Taenărĭus , a, um, adj., of or belonging to Taenarus , Taenarian; poet. also = Laconian , Spartan : litus, Plin. 9, 8, 8, § 28 (Jahn: Taenarum in litus): humus, Ov. H. 15 (16), 274: columnae, of Taenarian marble , Prop. 3 (4), 1, 49; so, lapis, Plin. 36, 18, 29, § 135: deus, i. e. Neptune , Prop. 1, 13, 22: Taenariae fauces, alta ostia Ditis, i. e. the entrance of the infernal regions , Verg. G. 4, 467; so, fauces, Luc. 6, 648: porta, Ov. M. 10, 13; cf. vallis, the infernal regions , id. F. 4, 612: currus, i. e. of Pluto , Claud. Rapt. Pros. 1, 2: Eurotas, Laconian , Spartan , Ov. M. 2, 247: marita, i. e. Helen , id. H. 13, 45.—

B Taenărĭdes , ae, m., the Taenarian; poet. for the Laconian , i. e. Hyacinthus , Ov. M. 10, 183. —

C Taenăris , ĭdis, adj. f. , Taenarian; poet. for Laconian , Spartan : ora, Ov. H. 17, 6: terra, id. ib. 16, 30.