facinorosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

făcĭnŏrōsus (facinĕrosus), a, um, adj. [facinus],

criminal , villainous , atrocious , vicious (rare but class.): quintum genus est parricidarum, sicariorum, denique omnium facinorosorum, Cic. Cat. 2, 10, 22; id. Cael. 6, 13; id. de Or. 2, 58, 237; id. Rep. 3, 17: injuriosa facinorosaque vita, id. Leg. 1, 14, 40: impius et facinorosus animus, Just. 24, 2, 1.— Comp. : facinorosior, id. 16, 4.— Sup. : facinorosissimi sicarii, Cic. Sest. 38, 81; Vulg. 2 Macc. 8, 34.—Adv.: făcĭ-nŏrōse , viciously , scandalously , August. Inn. 76, 1; id. cont. Sec. Resp. Jul. 5, 64.