labasco

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

lăbasco, ĕre, v. n. inch., and lăba-scor, ci, v. dep. [labo], to totter, be ready to fall (ante-and post-class.).

I Lit.: quod crebro tunditur ictu, vincitur in longo spatio tamen atque labascit, Lucr. 4, 1285; 1, 537.—

II Trop., to waver, give way, yield . —Form labascor, Att. ap. Non. 473, 9: postquam vidit misericordia labasci mentem infirmam populi, Varr. ib. 473, 11.—Form labasco: leno labascit, Plaut. Rud. 5, 3, 38: labascit victus uno verbo, Ter. Eun. 178; id. Ad. 239: animum vi quadam nova ictum labascere, Gell. 15, 2, 7.