laboriosus

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

lăbōrĭōsus, a, um, adj. [2. labor], full of labor, laborious.

I Attended with much labor, laborious, toilsome, wearisome, difficult, troublesome (syn. operosus): deambulatio, Ter. Heaut. 807: nihil laboriosius, Cic. Leg. 3, 8, 19: operum longe maximum ac laboriosissimum, Liv. 5, 19 fin. : si qua laboriosa est (fabula), ad me curritur, difficult to put on the stage , opp. lenis, Ter. Heaut. 44.—

II Transf.

A Inclined to labor, laborious, industrious , for the Gr. φιλόπονος (syn.: impiger, industrius): homines, Cic. Tusc. 2, 15, 35: bos laboriosissimus hominis socius in agricultura, Col. 6 praef. § 7.—

B That undergoes much trouble and hardship, troubled, harassed : quid enim nobis duobus laboriosius? Cic. Mil. 2, 5; id. Phil. 11, 4, 4.—Hence, adv.: lăbōrĭōsē , laboriously, wearisomely, with difficulty , Plaut. Merc. 3, 1, 9; Cels. 5, 17, 2; Cat. 38, 1.— Comp. , Cic. Rosc. Com. 11, 31.— Sup. : laboriosissime, Cic. Div. in Caecil. 21, 71; Suet. Caes. 43 al.