nacca

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

nacca (nacta, natta), ae, m., = νάκτης (pure Lat. fullo),

a fuller : naccae appellantur vulgo fullones, ut ait Curiatius, quod nauci non sint, i. e. nullius pretii. Idem sentit et Cincius. Quidam aiunt, quod omnia fere opera ex lanā nacae dicantur a Graecis, Paul. ex Fest. p. 166 Müll.; Ap. Met. 9, 22, 14.