nativitas

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

nātīvĭtas, ātis, f. [nativus],

I birth, nativity (post-class.; cf. ortus): municipem aut nativitas aut adoptio facit, Dig. 50, 1, 1: janua nativitatis, Tert. Anim. 39: vultum nativitatis, natural face , Vulg. Jacob. 1, 23. —

β Plur. , Tert. Spect. 30.—

2 A generation : usque ad quartam nativitatem, Tert. adv. Marc. 4, 27 fin.