obarmo

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

ŏb-armo, āvi, ātum, 1, v. a., to arm (poet. and post-class.).

I Lit.: securi Dextras, Hor. C. 4, 4, 20: clipeo filium, Aus. Epigr. 25, 1: manus impias contra aliquem, Ap. Met. 9, 1, 2.—

II Trop.: perfrictis oculis, et obarmatis ad vigilias, Ap. Met. 2, 25, 2.