quacumque

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

quā-cumquē (-cunque) (in tmesi: quā porro cumque, Lucr. 1, 508: quā se cunque tulit, Verg. A. 11, 762), adv.

I By whatever way , wherever , wheresoever (class.): quācumque iter fecit, Cic. Verr. 2, 1, 16, § 44; id. Clu. 68, 193: quācunque ingredimur, id. Fin. 5, 2, 5: quācumque custodiant, Liv. 24, 2: quācumque equo invectus est, Liv. 8, 9, 12.—

II Transf.

A Whencesoever , from what side soever : hujus erat Minerva spectantem aspectans, quācumque aspiceretur, Plin. 35, 10, 37, § 120.—

B Whithersoever : quācumque nos commovimus, ad Caesaris acta revocamur, Cic. Att. 14, 17, 6.—

C By whatsoever means , in whatever way : nisi me quācumque novas incidere lites monuisset cornix, Verg. E. 9, 14.