vafer

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

văfer, fra, frum, adj.,

sly , cunning , crafty , artful , subtle (class.; syn.: callidus, versutus): (hominis) non aperti, non simplicis, non ingenui, non justi, non viri boni, versuti potius, obscuri, astuti, fallacis, malitiosi, callidi, veteratoris, vafri, Cic. Off. 3, 13, 57: in disputando vafri, id. Rep. 3, 16, 26 (cited ap. Non. 19, 33); Afran. ap. Non. 20, 3; Hor. S. 1, 3, 130; 2, 5, 24; id. C. 3, 7, 12; Ov. H. 20, 30: lingua, Pompon. ap. Non. 19, 32: jus, Hor. S. 2, 2, 131: Flaccus, Pers. 1, 116; 1, 132: ars, Mart. 12, 61, 3: mores Hannibalis, Val. Max. 7, 3, ext. 8: vafra et fallaciosa argumenta, Gell. 7, 3, 34. — Comp. , Hier. Ep. 38, 5.— Sup. : Stoicorum somniorum vaferrimus interpres, Cic. N. D. 1, 15, 39: interrogationes, Sen. Ep. 48, 5.—Adv.: vā̆frē , slyly , cunningly , artfully : nihil sane vafre nec malitiose facere conatus est, Cic. Verr. 2, 2, 53, § 132: tam vafre Telluri impressum osculum, Val. Max. 7, 3, ext. 2.