vagor

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

văgor, ātus, 1, v. dep. n. and a. [vagus], to stroll about, go to and fro, to ramble, wander, roam, range, rove (class.; syn.: erro, palor).

I Lit.: enim metuo ut possim reicere (boves) in bubile, ne vagentur, Plaut. Pers. 2, 5, 18: quae (natura) efficiat volucres huc illuc passim vagantes, Cic. Div. 2, 38, 80: cum in agris homines passim bestiarum more vagabantur, id. Inv. 1, 2, 2: tota Asia vagatur, volitat ut rex, id. Phil. 11, 2, 6: volitabit et vagabitur in foro, Auct. Her. 4, 39, 51: toto foro, Cic. de Or. 1, 40, 184; id. Font. 15, 33 (11, 23): totā urbe, Verg. A. 4, 68: tibicines feriati vagantur per urbem, Varr. L. L. 6, § 17 Müll.: Germani latius jam vagabantur, Caes. B. G. 4, 6; 1, 2; id. B. C. 1, 59: libera vagandi facultas, Hirt. B. G. 8, 32: qui populabundi in finibus Romanorum vagabantur, Liv. 3, 5, 13; 2, 60, 2: ad quattuor milia hominum frumentatum egressa cum in agris passim vagarentur, id. 36, 39, 20; 3, 58, 11; Ov. F. 1, 545; Quint. 5, 9, 12: canes circum tecta vagantur, Verg. G. 3, 540; id. A. 5, 560: circum vicos ludibundus, Suet. Ner. 26: ultra Terminum curis vagor expeditis, Hor. C. 1, 22, 11.—Of inanimate things: luna isdem spatiis vagatur quibus Sol, Cic. N. D. 2, 40, 103: stellae sponte suā, jussaene vagentur et errent, Hor. Ep. 1, 12, 17 (cf.: stellae quae errantes et quasi vagae nominantur, Cic. Rep. 1, 14, 22): late vagatus est ignis, Liv. 5, 42, 2; cf. id. 44, 29, 6.—*

β Poet., with acc.: Ino etiam primā terras aetate vagata est, i. e. wandered through the earth , Prop. 2, 28 (3, 24), 19 (al. fugata est).—

II Trop., to wander about , roam , be unsettled , waver , spread abroad , diffuse itself , etc.: speremus nostrum nomen volitare et vagari latissime, Cic. Rep. 1, 17, 26: etiam cum manent corpore, animo tamen excurrunt et vagantur, id. ib. 2, 4, 7: quorum vagetur animus errore, id. Off. 2, 2, 7: ne vagari et errare cogatur oratio, id. de Or. 1, 48, 209: eo fit, ut errem et vager latius, id. Ac. 2 ( Luc. ), 20, 66; cf. id. Div. 1, 40 88: verba ita soluta, ut vagentur, id. de Or. 3, 44, 176; cf. id. Tusc. 3, 6, 13: idcircone vager scribamque licenter, Hor. A. P. 265: non vagans oratio, sed defixa in unā re publicā, Cic. Rep. 2, 11, 22: video, qui de agri culturā scripserunt ... latius vagatos, Varr. R. R. 1, 2, 13: Viennensium vitia inter ipsos residunt, nostra late vagantur, Plin. Ep. 4, 22, 7: ea fama vagatur, is spread abroad , Verg. A. 2, 17; cf. Ov. M. 12, 54: quare mors immatura vagatur, Lucr. 5, 221: vagantibus Graeciae fabulis, i. e. variously related , fluctuating , Plin. 5, 5, 5, § 31.