volnerō (vuln-) āvī, ātus, āre
volnus, to wound, hurt, injure, maim : neu quis quem prius volneret, quam illum interfectum viderit, Cs.: plerosque iacula volnerabant, S.: volneratus ferro Phrygio?: (aper) Vulnerat armentum, O.— To damage, injure : Romanorum naves sunt volneratae aliquot, L.—Fig., to wound, hurt, injure, pain, harm : eos voce: virorum hoc animos volnerare posset, L.: gravior ne nuntius aurīs Volneret, V.: fortunae vulneror ictu, O.