obiurgator

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

objurgātor, ōris, m. [obiurgo],

a chider, rebuker, blamer (class.): hic noster objurgator, Cic. Agr. 3, 3, 11; opp. accusator, id. Verr. 2, 3, 2, § 4.—In plur.: benevoli, Cic. N. D. 1, 3, 5; id. Div. 1, 49, 111; Sen. Ep. 9, 20.