obiurgatorius

A New Latin Dictionary by Charlton T. Lewis Ph.D. and Charles Short, LL. D.

objurgātōrĭus, a, um, adj. [obiurgator],

chiding, reproving, reproachful : epistula, Cic. Att. 13, 6, 3: verba, Gell. 1, 26, 7: sonitus vocis, id. 9, 2, 3: clamor, Amm. 16, 12, 55.