amicus

amīcus (1) adj.with comp.and sup.

AM-, loving, friendly, kind, favorable : tribuni nobis amici: tyranno, N.: luto sus, H.: mihi nemo amicior Attico: rex amicissimus rei p.: erga te animo esse amico, T.: male numen amicum, unfriendly , V.: coniunctissimus et amicissimus. — Fig., of things, kindly, pleasing, acceptable, favorable : imbres, V.: sidus, propitious , H.: voltus, O.: portūs, of friends , V.: tempus, welcome , H.: nihil est mihi amicius solitudine: Brevitas mihimet amicissima: Nec dīs amicum est te Abire, is it pleasing , H.