amo

amō āvī, ātus, āre

AM-, to love : magis te, quam oculos, T.: unice patriam: dignus amari, V.: non diligi solum, verum etiam amari: a suis et amari et diligi: nescio, ita me di ament, so help me the gods , T.: sic me di amabunt, ut, etc., T.: quam se ipse amans sine rivali! in love with himself : nisi nosmet ipsos valde amabimus. — To be in love, have an amour : meum gnatum rumor est Amare, T.: insuevit exercitus amare, S.— Fig., to love, be fond of, find pleasure in : voltum, incessum alicuius: litteras, N.: ea, quae res secundae amant, S.: nemus, H.: amat ianua limen, i. e. is constantly closed , H.: focos, i. e. to make homes , V.: Litus ama, keep close to , V.— With infin: Hic ames dici pater atque princeps, H.— Amare aliquem, to be obliged to, be under obligation, have to thank : ecquid nos amas de fidicinā istac?T.: et in Attilii negotio te amavi: bene facis, merito te amo, T.—Colloq., amabo or amabo te (never vos, etc.), I shall be under obligation to you , and in entreaties, be so good, I pray, I entreat you : id, amabo, adiuta me, T.: cura, amabo te, Ciceronem nostrum: amabo ut illuc transeas, T.: amabo te, ne improbitati meae adsignes, etc.: ego me amavi, was well satisfied with myself . — Meton., amare with inf, to be fond, be wont, be accustomed : clamore, voltu, aliis omnibus, quae ira fieri amat, S.: Aurum perrumpere amat saxa, H.