arbitrium

arbitrium ī, n

arbiter. In law, a judgment, decision of an arbitrator : iudicium est pecuniae certae: arbitrium incertae.— Judgment, opinion, decision : vestrum, T.: de te facere arbitria, pass judgment , H.: arbitria belli pacisque agere, L.: opinionis: usus, Quem penes arbitrium est loquendi, H.— Mastery, dominion, authority, power, will, free-will, choice, pleasure : in eius arbitrium venire: ad suum arbitrium imperare, Cs.: (Iovis) nutu et arbitrio regi: rerum Romanarum, Ta.: ad arbitrium tuum testīs dabo, all the witnesses you require : quid suo fecerit arbitrio, L.: popularis aurae, dictation , H.: id arbitrium negavit sui esse consilii, for his consideration , N.: optandi Muneris, O.— An appraisement, apportionment : eius arbitrio sexagena talenta quotannis sunt conlata, N.: salis vendendi, i. e. monopoly , L.: arbitria funeris, expenses (fixed by an arbiter).