beatus

An Elementary Latin Dictionary

beātus adj.with comp.and sup.

P. of beo, happy, prosperous, blessed, fortunate : beatus, ni unum hoc desit, T.: Beatus ille, qui, etc., H.: nihil est ab omni Parte beatum, H.: beatissima vita: res p., L.: quo beatus volnere, H.: dici beatus, O.: quicquid scripsere beati, exulting , H.: Divitiis, H.—As subst: quod est optabile omnibus bonis et beatis: beatius arbitrantur, think it a happier lot , Ta.— Opulent, wealthy, rich : mulier: Phyllidis parentes, H.: Persarum rege beatior, H.: homines non beatissimi, far from rich , N.—Fig., of things, rich, abundant, excellent, splendid, magnificent : gazae, H.: arces, H.: sedes, of happiness , V.: beatissimum saeculum, most prosperous , Ta.

Related Words