certē adv.with comp.
certus, really, surely, assuredly, actually, certainly, as a fact : fuit certe id aequum: ea certe vera sunt, admitted facts : qui certius explorata referant, L.: Si reperire vocas amittere certius, O.: o dea certe, V.: Certe edepol nutricem video, T.— Esp., in answers: estne hic ipsus? et certe is est, T.: numis est Cluentius? certe non est. — In confirmation, no doubt, of course, certainly : venerat, ut opinor, haec res in iudicium. Certe: atqui vis in foro versata est. Certe, admitted .—Of belief, without doubt, with assurance, confidently, surely, certainly : iste certe statuerat non adesse: de casu Cottae certius ex captivis cognoscit, Cs.—With scio, to have no doubt, be sure : ex litteris certe scire potuistis: (legiones) comprobaturas esse certe scio. — Ironic.: Regium certe genus Maeret, no doubt , H.: credo fore qui ... inponant, certe quibus videtur, etc., men who no doubt think , etc., S.—Restrictive, at least, yet certainly, but surely : Si non ipsā re tibi istuc dolet, simulare certe est hominis, T.: res fortasse verae, certe graves: desilite, milites ... ego certe meum officium praestitero, Cs.: quo quid sit beatius, mihi certe in mentem venire non potest: si tibi fortuna non dedit ... at natura certe dedit: maior haec praeda, sed illa impudentia certe non minor: hoc vero edictum certe silentio non potest praeteriri: vestrae quidem certe vitae prospiciam, Cs.(quidem emphasizes the preceding word, while certe belongs to the whole clause): bona femina, locuples quidem certe: sed alias ubi sit animus; certe quidem in te est (quidem emphasizes certe).