cesso

cessō āvī, ātus, āre, freq.

1 cedo, to be remiss, delay, loiter, cease from, stop, give over : paulum, T.: odiosa cessas, you are delaying shamefully , T.: in suo studio: ab apparatu operum nihil cessatum, L.: Quidquid apud durae cessatum est moenia Troiae, whatever delay there was , V.: audaciā, to lack spirit , L.: quid cessas? Tb.: quor cessas?T.: cessas in vota?V.: ego nunc mihi cesso, i. e. to my hurt , T.: pultare ostium, T.: mori, H.—Of persons, to be inactive, be idle, be unoccupied, do nothing : cur deos cessare patitur? si quid cessare potes, V.: Dum cessant aliae, O.: cessare et ludere, H.: Cessatum usque adhuc est, T.: Semel hic cessavit, played truant , H.: amori, to have leisure for , Pr.—Of things, to be at rest, rest, be still, be inactive, be unused, pause, cease, stop : quid ita cessarunt pedes? Ph.: Cessat opus, O.: cessat ira deae, L.: cessasse ferunt aras, i. e. remained unsought , O.: Cessantem amphoram, i. e. long unopened , H.: cessaturae casae, O.: tonsas cessare novalīs, to lie fallow , V.: cessat voluntas?i. e. does he hesitate? H.: Cessata tempora cursu Corrigit, makes up for lost time , O.— Supin. acc. : cessatum ducere curam, lay at rest , H.