coepi

coepi (coepio) coepī, coeptus, ere

com- + 1 AP-, to begin, commence : non Prius olfecissem, quam ille quicquam coeperet?T.: mecum cogitare, T.: cum ver esse coeperat: Fluctus coepit albescere, V.: oppugnare, Cs.: alia fieri coepere, S.: cum Lacedaemoniis pugnari coepit, N.: urbanus haberi, H.: res agi coepta est: ante petitam esse pecuniam, quam esset coepta deberi: obsidione coepti premi hostes, L.: bello premi sunt coepti, N.: mitescere discordiae intestinae coeptae, L.: si quicquam hic turbae coeperis, T.: illud, quod coepimus, videamus: illa quae coepta sunt ab isto: coeptum bellum foret, S.: se non ante coepturum, quam, etc., L.: perge quo coepisti (sc. ire): dimidium facti, qui coepit, habet, H.: ita coepit tyrannus (sc. dicere), L.: Ilioneus placido sic pectore coepit, V.: coepit cum talia vates (sc. fari), V.— P . coeptus, begun, commenced, undertaken : consilium fraude coeptum, L.: iussis Carmina coepta tuis, V.: quaedam (animalia) modo coepta, in process of creation , O.: mors, sought , O.— Of things, to begin, be begun, take a beginning, commence, originate, arise : post, ubi silentium coepit ... verba facit, etc., S.: cum deditio coepit, S.: pugna coepit, L.