cognosco

cōgnōscō gnōvī (often contr., cōgnōstī, cōgnōrō, cōgnōsse, etc.), gnitus, ere

com- + (g)nōscō, to become acquainted with, acquire knowledge of, ascertain, learn, perceive, understand ; perf., to know : regiones, Cs.: domūs atque villas, S.: amnem, V.: quam (antiquitatem) habuit cognitam, N.: casūs nostros, V.: miserias sociorum: quis sim, ex eo, S.: per exploratores montem teneri, Cs.: furto postridie cognito: quibus (scriptis) cognitis, after reading , N.: id se a Gallicis armis cognovisse, knew by their weapons , Cs.: fide cognitā, tested , N.: ab his, non longe oppidum abesse, Cs.: sed Metello experimentis cognitum erat, genus infidum esse, S.: quem plane perditum cognorat: vos fortīs, S.: aliter ac sperarat rem p. se habentem, N.: alqm magni animi: alqm paratissimo animo: tandem qui siem, T.: id socordiāne an casu acciderit, S.: cognito, vivere Ptolemaeum, L.—Poet.: casus multis hic cognitus, experienced by , Iu.— Supin. acc. : promissa eius cognitum ex praesentibus inisit, S.— Supin. abl. : pleraque digna cognitu. — To recognize, acknowledge, identify : in eā re utilitatem meam, T.: alii, ne cognoscerentur, ad necem rapiebantur: inter ceteras Veturiam, L.: ostendimus Cethego signum, cognovit: signa sua, S.: cognoscenti similis fuit, seemed to recognize him , O.: pecus exceptum est, quod cognovissent, identified , L.: neque currentem se cognoscit, is like himself , V.: eum Syracusis, to identify.—To seek to know, inquire into, investigate, examine : Verres cognoscebat, Verres iudicabat: accusationem causamque: numerum militum: de agro Campano: de hereditate.— To criticise, appreciate : ut neque spectari neque cognosci (fabula) potuerit, T.: et cognoscendi et ignoscendi peccati locus, T.— To reconnoitre, spy, act as scout : qualis esset natura montis, qui cognoscerent, misit, Cs.