complures

com-plūrēs (conp-) a or ia; gen.ium, adj.,

more than one, not a few, several, a number, many: scriptores ante nos, N.: mulieres, T.: boni, S.: scyphorum paria: loca, L.: Complurīs alios praetereo, H.: ratibus compluribus factis, Cs.—Esp., as subst, several, many (persons or things). Graecis institutionibus eruditi: complures faciunt impetum: (ea) compluribus narravit, S.: eiusdem generis complura, Cs.