condono

con-dōnō āvī, ātus, āre,

to give, present, deliver, surrender, abandon: apothecas hominibus: hereditatem alicui, to adjudge. — To remit, acquit of: pecunias creditas debitoribus. — With two accs.: Argentum quod habes, condonamus te, T.: habeo alia multa quae nunc condonabitur, T.—Fig., to give up, render, surrender, deliver up, sacrifice, devote: aliquid dicioni alicuius: huius vitam matris crudelitati: consuli Achaiam: seque vitamque suam rei p., S.: suum dolorem eius voluntati, Cs. — To pardon, remit, overlook, forbear to punish: crimen nobis: uti scelus condonaretur, S.: alterius lubidini male facta, i. e. out of indulgence to, S.: trīs fratres non solum sibi ipsis, sed etiam rei p., i. e. for the sake of: tibi condonatus est ille: filium sibi, L.: Divitiaco fratri (Dumnorigem), Cs.