confido

cōn-fīdō fīsus, sum, ere,

to trust, confide, rely upon, believe, be assured: vestrae virtuti: causae suae: cui (equitatui), Cs.: fidei Romanae, L.: Mario parum, S.: sibi confisi, relying on themselves, Cs.: si mihi ipse confiderem, dared trust: suae virtuti, L.: viribus, Cs.: dis inmortalibus, S.: suis militibus, L.: auxiliis de salute urbis, Cs.: corporis firmitate: (oratio) confidere videbatur invidiā, to be founded on: naturā loci, Cs.: alio duce, L.: socio Ulixe, O.: praesidio legionum, Cs.—To be confident, be assured: illum Salvom adfuturum esse, T.: mei rationem offici esse persolutam: (Romanos) re frumentariā intercludi posse, Cs.: principem se fore, S.: nec hostibus diuturnum gaudium fore, L.—To be confident, have confidence: nihil nimis: satis, S.: adflictis melius confidere rebus (ablabsol.), V.