coniuratus

An Elementary Latin Dictionary

coniūrātus adj.

P. of coniuro, bound together by an oath, associate, allied, conspiring : homines: Agmina, O.: rates, of allies , O.: in proditionem, L.—Poet., with inf: Graecia coniurata rumpere nuptias, H.: caelum rescindere, V.—Plur m . as subst, conspirators : manus coniuratorum: de coniuratis decernere, S.: quos coniuratos haberet dimittere. i. e. his new levies , L.

Related Words