conveniēns entis, adj.
P. of convenio, agreeing, consistent, corresponding : hunc superbum habitum convenientes sequebantur contemptūs aures, etc., L.: recta et convenientia natura desiderat: sibi convenientia finge, H.: nihil decretis eius: omnia inter se.—Fig., fit, becoming, appropriate, suitable : Sit bene conveniens toga. O.: dies cum populi voltu, O.: oratio tempori, L.: Reddere personae convenientia cuique, H.: Venus annis nostris, O.: ad res secundas: gratulatioin eā victoriā, L.— Harmonious, well-disposed : propinqui optime.