dedoceo

dē-doceō ēre, uī, ctus,

to cause to unlearn, unteach, teach the opposite of: aliquem geometriam: (virtus) populum falsis Dedocet uti Vocibus, H.: cum a Zenone fortis esse didicisset, a dolore dedoctus est: ut coercendi magis quam dedocendi esse videantur.