dē-mergō sī, sus, ere,
to sink, submerge, plunge, dip, immerse, bury: caput: demersis rostris, V.: in Tusci demersus fluminis undis, O.: naves, L.: orbes (of the sun), i. e. to set, O.: dapes in alvum, O. — Fig., to plunge, cast down, lower, overwhelm: animus caelestis quasi demersus in terram: quem extulerat, demergere est adorta (fortuna), N.: patriam demersam extuli: demersae leges alicuius opibus: plebs aere alieno demersa, L.: domus ob lucrum Demersa exitio, H.