deprecor

dē-precor ātus, ārī, dep.,

to avert by prayer, deprecate, plead against, beg to escape, seek to avoid: ullam ab sese calamitatem: a me patriae querimoniam: nullum genus supplici: mortem, Cs.: inimici imperium, S.: sui periculi deprecandi facultas, Cs.: ignominiam, L.: primum deprecor, ne me, etc.: unum, ne se armis despoliaret, Cs.: non deprecor, quin, etc., Ct.: illam, i. e. curse, Ct.—To pray, plead with, apply to, solicit, offer a plea: quem deprecarere?: patres, ne festinarent decernere, L.: errasse regem deprecati sunt, plead in excuse, S.: pro filio patres deprecamur: neque illum se deprecari, quo minus pergat, L.: roget, deprecetur: merui, nec deprecor, inquit, V.—Supin. acc.: ad me deprecatum venire.—To pray for, intercede in behalf of: multorum vitam a Sullā: quos ad pacem deprecandam miserat: me a vobis.