dē-sinō siī
(rare; dēstitī is used instead), situs, ere, to leave off, give over, cease, desist, forbear: lacessere, T.: de compositione loqui, Cs.: furere: iudicia severa Romae fieri desierunt: ut auctor Desinat inquiri, O.: artem, give up: versūs, V.: plura, say no more, V.: dominam, abandon, O.: veteres orationes a plerisque legi sunt desitae: contra eos desitum est disputari: tunc bene desinitur, O.—To cease, stop, end, close, make an end, have done: deinde desinet (solicitudo), T.: libenter desino: bellum sumi facile, aegerrume desinere, S.: quo (puero) ferrea primum Desinet gens, at whose birth, V.: desierant imbres, O.: ut Desinat in piscem mulier, end in, H.: desine quaeso communibus locis: querelarum, H.: A te principium, tibi desinet (carmen), V.—Of speech: desinendi modus: Vix bene desierat, O.: Ah desine, cease, T.: Desine, iam conclamatumst, T.: illa, quae similiter desinunt, etc., like endings.