dē-sistō stitī, stitus, ere,
to leave off, cease, give over, desist from: de quā (petitione) ne aliquid iurares destitisti: de petitione, L.: a defensione, Cs.: ab oppugnatione, S.: litibus, T.: hoc conatu, Cs.: susceptā causā: incepto, L.: ter in primo destitit ore sonus, stuck in my throat, O.: pugnae, V.: hoc percontarier, T.: conari ac velle: pecuniam polliceri, Cs.: sub occasum solis destiterunt (i. e. interficere), Cs.: non desistam, give up my purpose, H.