deus

An Elementary Latin Dictionary

deus ī (nomplur. dī, diī, rarely deī; gen.deōrum or deūm, poet. also divōm or divūm; dat.dīs, diīs, and later deīs), m

DIV-, a god, deity : deorum inmortalium numen: consilio deorum, Cs.— In ejaculations: di! T.: di boni!T.: di inmortales!T.: Pro di inmortales!T.: per deos inmortalīs!: di magni!O.: di vostram fidem!T.: pro deūm fidem!T.: Pro deūm atque hominum fidem!T.: pro deūm inmortalium!T.—In wishes, greetings, and asseverations: di bene vortant, T.: utinam ita di faxint, T.: quod di prohibeant, T.: quod di omen avertant, the gods forbid : di melius duint, T.: Di meliora piis, V.: di meliora velint, O.: di meliora! god forbid! : di melius, O.: Di tibi omnia optata offerant, T.: Ut illum di deaeque perdant, T.: Di tibi male faciant, T.: Ita me di ament, T.: cum dis volentibus, by the gods help : dis volentibus, S.: si dis placet, an't please the gods , T.: di hominesque, i. e. all the world : dis hominibusque invitis, in spite of everybody.—The divine power : deum ire per omnīs Terras (dicunt), V.: Incaluit deo, O.— A goddess (poet.): ducente deo (sc. Venere), V.: Audentīs deus ipse iuvat (sc. Fortuna), O.—Of persons, a god, divine being : te in dicendo semper putavi deum: Plato quasi deus philosphorum: deus ille magister, V.: deos quoniam propius contingis, the powers that be , H.: deus sum, si hoc ita est, my fortune is divine , T.