dīctō āvī, ātus, āre, freq.
2 dico, to dictate, suggest, remind : tu idem, qui illis orationem dictavisses, put in their mouths : Mercemur servum qui dictet nomina (i. e. nomenclatorem), H.: Tironi (opp. ipse scribere): ducentos versūs, H.: Haec tibi dictabam, (addressed) to you , H.: Carmina, memini quae mihi Orbilium dictare, H.: Carmina dictant, i. e. compose , H.: Non unus tibi rivalis dictabitur heres, appointed, designated , Iu.: quod tu numquam rescribere possis, i. e. direct the charge (on his books), H.