dīgnitās ātis, f
dignus, worth, merit, desert, character : tantum apud me dignitas potest, Cs.: honos dignitate impetratus: consularis, a claim to the consulship : pro dignitate laudare.— Greatness, majesty, dignity, grandeur, authority, rank, distinction, eminence, reputation, honor : consulis: summa in te: personarum: vostra, S.: celsissima sedes dignitatis. — Self-respect, personal dignity, honor : apud alium prohibet dignitas, T.: agere cum dignitate: neque suam pati dignitatem, ut, etc., Cs.: corporis, presence , N.— One in high office, an eminent man, dignitary : surrexisset Apronius, nova dignitas publicani: cum dignitates abessent, L.—Of things, worth, value, excellence . plena dignitatis domus: portus ut urbem dignitate aequiparet, N.: verborum.