dirus

An Elementary Latin Dictionary

dīrus adj.

with comp, ill - omened, ominous, boding, portentous, fearful, awful, dread: cometae, V.: quibus nihil dirius: mortalibus omen, O.: tempus: exsecratio, L. — Plurn. as subst: in dira incurrimus: Dira canere, O.: dira alcui precari, Tb. — Dreadful, cruel, fierce, fell, relentless: sorores, the furies, V.: Dea, i. e. Circe, O.: Hannibal, H.: mens, V.: hydra, H. — Dreadful, dire, horrible, awful: dapes, O.: venena, H.: bellum, V.: cupido, insane, V.: sollicitudines, H.: superbia, O.: Temporibus diris, in the reign of terror, Iu.—Plurn. As adv.: dira fremens, frightfully, V.