dīscidium ī, n
dis- + 2 SAC-, a parting, separation, disagreement, dissension, discord : inter nos, T.: nil, quod sit discidio dignum, divorce , T.: cupido Si tibi discidii est, O.: manente memoriā in discidio foederum, L.: civile, Ta.: belli. — Plur: amicorum: adfinitatum, Ta.