eminens

An Elementary Latin Dictionary

ēminēns entis, adj.with comp.

P. of emineo, standing out, projecting, prominent, high, lofty : oculi: promunturia, Cs.: saxa, S.: genae leniter: trabes eminentiores, Cs.: per inaequaliter eminentia rupis, irregular spurs , L.— Fig., prominent, distinctive : species, quae nihil habeat eminentis. — Eminent, distinguished : eminentior eloquentia, Ta.: oratores, Ta.— Plur m . as subst: sinistra erga eminentīs interpretatio, Ta.