equus

An Elementary Latin Dictionary

equus or ecus ī (genplur. equōm or equūm, V.), m

3 AC-, a horse, steed, charger : fortis: equis uti: cadere de equo: inanis, without a rider : in equo, mounted : ex equo pugnare, L.— Fig.: conrigam tarditatem cum equis, tum quadrigis, i. e. will use extreme diligence : equis, viris subvenire, with horse and foot , i. e. with might and main : equis virisque, i. e. with their whole force , L.—Plur, a chariot (poet.): Semper equos canebat, V.: conscendit equos, O.— A sea-horse : bipedum currus equorum, V.— The Trojan Horse : Troianus: trabibus contextus, V.: Equus Troianus, a play of Livius Andronicus .—Fig.: intus est equus Troianus, i. e. treason.—The constellation Pegasus .