et-enim
conj., adding an independent and emphatic clause, as a reason, explanation, or corroboration, for, for truly, and indeed, because, since: etenim iste non audebat, etc.: etenim quid est, quod amplius exspectes?—In tmesi: Et meministis enim, V.—Introducing a parenthesis: legationis princeps est Heius (etenim est primus civitatis), ne forte, etc.—After a word (poet.): Divinare etenim mihi donat Apollo, H.: Tutus bos etenim rura perambulat, H.