existimatio

An Elementary Latin Dictionary

exīstimātiō (exīstum-) ōnis, f

existimo, a judging, judgment, opinion, supposition, decision, estimate, verdict : vostra, T.: praetoris: omnium, Cs.: tacita: est quidem ista vestra existimatio, sed iudicium certe parentis, that is your opinion, but the father is the proper judge : non militis de imperatore existimationem esse, sed populiR., etc. — Reputation, good name, honor, character : bonae existimationis causā: homo sine existimatione: offensa nostrae ordinis: hominum, regard : ad debitorum tuendam existimationem, i. e. credit , Cs.: alcuius existimationi consulere.