ex-timēscō muī, —, ere,
inch, to be greatly afraid, fear greatly, await with fear, dread: equi repentinis sibilis extimescebant: de fortunis: ne id evenerit: Non extimui, quod, etc., V.: si filius venisset, posse extimesci infectum, Ta.: patrem, T.: adventum nostrum: casus navibus extimescendus, Cs.: a quo periculum extimescendum est.