facinus

facinus oris, n

2 FAC-, a deed, act, action, achievement : magnum, T.: pulcherrimum, T.: nefarium, Cs.: forte, O.: mirabilia facinora: ingeni egregia facinora, S.— A bad deed, misdeed, outrage, villainy, crime : audax, T.: facinus est vincire civem: facinoris tanti conscii, S.: ad vim, facinus caedemque delecti: nihil facinoris praetermittere, L.: ne facinus facias: committere: in se admittere, Cs.: facinoribus copertus, S.: incendia aliaque facinora belli, S.: lenius, H.: libidinis, Iu.: maioris abollae, i. e. of a teacher , Iu.: facinus excussit ab ore, i. e. the poisoned cup , O.—Plur, criminals, abandoned men : omnium facinorum circum se stipatorum catervae, S.