fermē adv.
for * ferimē, sup of fere, closely, quite, entirely, fully, altogether, just : iam ferme moriens me vocat, just dying , T.: quod ferme dirum in tempus cecidere Latinae.—Of time, in general, usually, commonly : parentum iniuriae Unius modi sunt ferme, T.: quod ferme evenit: inculta ferme vestiuntur virgultis, L.—Of degree, nearly, almost, well-nigh, about : ferme eadem omnia, quae, etc., T.: pars ferme dimidia, L.: aberat mons ferme milia viginti, S.—With a negative, hardly, scarcely : hoc non ferme sine magnis principum vitiis evenit: nec ferme res antiqua alia est nobilior, L.: ut eo nihil ferme quisquam addere posset.