flagro

flagrō āvī, āturus, āre

2 FLAG-, to flame, blaze, burn : flagrantes onerariae: crinemque flagrantem Excutere, V.: Flagrabant ignes, O.—Fig., to be inflamed with passion, blaze, glow, be excited, be stirred : flagrabant vitia libidinis apud illum: ut cuiusque studium flagrabat, S.: homo flagrans cupiditate gloriae, fired : pugnandi cupiditate, N.: immortalitatis amore: Italia flagratura bello: convivia quae flagitiis flagrabunt: flagrabant vitia apud illum: flagrante etiam tum libertate, Ta.— To be afflicted, be vexed, suffer : invidiā: rumore malo, H.