fluctus

fluctus ūs, m

FLV-, a flood, flow, tide, wave, billow, surge : maximi: sese fluctibus committere. puppes ad magnitudinem fluctuum accommodatae, Cs.: Luctans fluctibus Africus, H.: mulcere fluctūs, V.: revomere salsos fluctūs pectore, V.: qui (fons) fluctu totus operiretur, nisi, etc.: Fluctus ut volutus Ad terras sonat, V.: ad fluctum declamare, to the waves .—Prov.: excitare fluctūs in simpulo, a tempest in a tea-pot .—Fig., turbulence, commotion, disturbance : in hac tempestate populi iactemur et fluctibus: rerum Fluctibus in mediis, H.: fluctūs civiles, N.: irarum fluctūs, V.