fraus

An Elementary Latin Dictionary

fraus fraudis (genplur. fraudium, C.), f

2 FER-, a cheating, deceit, imposition, fraud : ad fraudem callidi: cum fraude fiat iniuria: fraus fidem in parvis sibi praestruit, L.: occasionem fraudis quaerunt, Cs.: per summam fraudem: Litavici fraude perspectā, Cs.: quod fraudem legi fecisset, L.: ii, quibus per fraudem fuit uti (inperiis), i. e. have obtained wrongfully , S.: sese dedere sine fraude, i. e. unconditionally , Cs.: bestiae cibum ad fraudem suam positum aspernuntur, L.: exagitabantur omnes eius fraudes, deceptions : fons fraudium.—Of persons, a cheat, deceiver, fraud , T.— A bad action, offence, crime : impia: scelus frausque: priscae vestigia fraudis, V.: nocitura Postmodo natis, H.: fraudes inexpiabiles concipere.— A self-deception, delusion, error, mistake : Inperitos in fraudem inlicis, T.: in fraudem deducere: in fraudem in re p. delabi: Fraude loci et noctis Oppressus, ignorance of , V.— Injury, detriment, damage, hurt, harm : ventosa ferat cui gloria fraudem, V.: id mihi fraudem tulit: esse alicui fraudi aut crimini, tend to his injury : ne Servilio fraudi esset, quod, etc., L.: quod sine fraude meā fiat, facio, without harm , L.: dies, ante quam sine fraude liceret ab armis discedere, S.— Person., Fraud, the god of deceit .

Related Words