fruor

fruor frūctus (P. fut. fruitūrus, C.), ī, dep.

1 FVG-, to derive enjoyment from, enjoy, delight in : fruare, dum licet, T.: ars fruendi, H.: illius commodis, T.: id est cuiusque proprium quo quisque fruitur: maritimis rebus: omnibus in vitā commodis unā cum aliquo, Cs.: deorum Conloquio, V.: somno, O.: frui paratis, i. e. contentment , H.: te, your society : Attico, N.: ingenium, T.: de vestris vectigalibus fruendis: iustitiae fruendae causā: quem (florem aetatis) patri fruendum praebuit, L.: facies fruenda mihi, O.—In law, to have the use and enjoyment of, have the usufruct : Huic demus (agellum) qui fruatur, T.: certis fundis: agrum fruendum locare, L.