fundamentum

fundāmentum ī, n

2 fundo.—Plur, a foundation, ground-work, basis : agere fundamenta: prima urbi iacere, L.: Carthaginis altae locare, V.: urbis, V.: Albam a fundamentis proruere, utterly , L.—Fig., a basis, ground, support, substance, beginning : pietas fundamentum est virtutum: iustitiae fides.—Plur: consulatūs tui: senectus, quae fundamentis adulescentiae constituta est: iacere pacis fundamenta: cui causae fundamenta iaciantur: verecundiae.